Tag Archives: ကဗ်ာ။

မျပည္႕””ဆု””..။     ဒဏ္ရာေတြေၾကာင္႕  ေသခဲ႕တဲ႕  ငါ႕ႏွလုံးသားေလးကုိ တခါတရံမွာ…. ပန္း၀တ္ရည္ စကားလုံးေတြနဲ႕ေရာ…. ေမွ်ာ္လင္႕ျခင္း ေဇာေတြနဲ႕ အၿမဲသာ ငါရယ္…. ေမာေနလုိ႕ အိမ္မက္ေတြထဲမွာ ေမ်ာေနမိတယ္……   နာက်င္မွဳ႕ ရင္အစုံကုိ တခါတေလမွာ စာနာစြာနဲ႕   ငုံ႕ေငး….ၾကည္႕ ဒဏ္ရာေတြ ေပ်ာက္လြင္႕ ၿပီးေစဖုိ႕ ခ်စ္ျခင္း အသစ္ေတြကုိ  ေမွ်ာ္လင္႕မိေပမယ္႕ ႏွလုံးသားအစမွာ  ထားခဲ႕ဖူးတဲ႕ ငါ႕သစၥာ ထပ္မံလာမယ္႕ “” အခ်စ္သစ္ႏွလုံးသားကုိ လက္မခံ…”” ဘူး……….   ဒါေပမယ္႕ေလ ငါအမုန္းဆုံး အထီးက်န္ျခင္းနဲ႕ … Continue reading →

လမ္းသြား စာေပ..။  အြန္းလုိင္းေပၚတက္ စာေရးခ်က္ေတြ  ၀န္းသက္ၿမိဳင္ဆုိင္ ေပါျပည္႕လွဳိင္လုိ႕  ဂႏုိင္ေတာထ မ်ားလွရသ  ရသေထြျပား ဖတ္ရၾကားရ  စိတ္နားေပ်ာ္ ဘိ…။  သုိ႕သိေသာ္လည္း    မူမည္းစာဆုိ  လုိရင္းကုိျပ    စပ္ဆုိေရးခ်  ဘာမွ်မပါ စာဆုိညာသည္႕  သူသာက၀ိ    ျဖစ္ဘိထုတ္ေျပာ  ငါေမာပါသည္႕    ေရွ႕မည္႕ေလွ်ာက္လမ္း  မွန္းဆသင္႕ေျခ..။  ကေလာင္လက္ေသြး   လုိင္းေပၚေရးသည္႕  စာေသြးလက္ေတြ   သိထားေထြထူး  ေရးေထြမတား    သုိ႕ေပျငားလည္း  သိပါးဗဟု   တတ္ေယာင္စုလုိ႕  နည္းသုတကုိ   ဘ၀င္ပုိ၍  အလုိမ်ားလွ    မေလာက္ငွႏွင္႕  မလွ မငွ … Continue reading →

တစ္နပ္ဆုိင္…။   ျပတင္းႏွစ္ရြက္  အပိတ္ လင္းေရာင္ မွိတ္၍ ဒီ အိမ္ တိတ္ဆိတ္တယ္………   ျပတင္းႏွစ္ခ်ပ္  အဟ အစုန္ အဆန္ ျပ ၍ ဘ၀မ်ားစႊ  ၀င္ထြက္ၾကတယ္…….   ဖြင္႕ခ်ိန္မွာ ပိတ္    ျပတင္း အိပ္ရင္…. ဘ၀မ်ားစြာ  ၀မ္းလွရာပါ   ေရာ၍  ပိတ္…….     မထိတ္မသာ  အိပ္ပါရာႏွင္႕ လိပ္စာပါေပး  လက္ေဗြ ေရးေရး………….. ခဏမွသည္  လ သုိ႕ ခ်ီ၍ ရိွရာလဲစား  ေငြစ … Continue reading →

    ေတာင္တရုိး  ေလခုိးလုိ႕ ေျမာက္မုိးဆီ…ခ်ီ……… တိမ္ပန္းခ်ီ  ေမွာင္သီကာ ေရာင္နီ  ေ၀းရေပါ႔……..   ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ကယ္  မုိးသယ္ေလ…သင္႕ရာတေက်ာ ဘယ္၀ယ္ေျခ  အေနတည္သည္   ေျဖမရ…… ဖြဲ ျပန္ရ…….. သည္း ျပန္ရ…. စဲ  ျပန္ရ….. ခါးလွေပါ႔  ငါ႕အလွ မုိးေျကြ…… ထားရာေန  တိမ္ညႊန္႕ေျခြရာ    ….. ေပးဆပ္ကာ  ေလသာရာ (ငါ) သည္းရပါ၏ (သုိ႕မွတစ္ျပန္..။) ေျမာက္ေလဆန္  ေလညွင္းထန္လုိ႕ ေတာင္သုိ႕သာ   ငါျပန္ရပါေပါ႔… ပင္လယ္ေသ  မုိးသေႏၥေျမက် ေဆာင္းႏွင္းေ၀  တိမ္အိပ္ခ်ိန္မွာ … Continue reading →

အကၡရာတစ္လုံး၏ အတၳဳပၸတၱိ…။                            လမသာတဲ႕ညေတြ……ၾကယ္ေရာင္ဖွ် လမုိက္ညေတြ…..မုိေဖ်ာက္ေျကြက်တဲ႕  မုိးညေတြ……..ႏွင္းျမဴေတြရစ္သုိင္း အေအးလွဳိင္းျဖစ္တဲ႕ ေဆာင္းညေတြ……… ေခၽြးတၿပိဳက္ၿပိဳက္က် အိပ္ရာခင္းတြန္႔ေျကမႊေစတဲ႕ ေႏြညေတြ……….။                        အဲဒီညရဲ႕မ်ားရဲ႕ ပုံရိပ္ဗီဇေတြမွာ  ေဆးေပါ႔လိပ္တစ္ရွဳိက္…..အဖန္ေရတစ္က်ဳိက္နဲ႕  သူေပွ်ာ္ပါးခဲ႕တယ ္…။ အိမ္မွာခ်ိတ္ထားတဲ႕  တုိင္တပ္နာရီတစ္လုံးရဲ႕  ပုံျပသေကၤတေတြကုိ သူခါးသီးစြာနဲ႕  စြန္႕လႊတ္ထားခဲ႕တယ္…….။                       မနက္ျဖန္တုိင္းမွာ ရွိတတ္တဲ႕ ဒႆနေတြကုိ  ဒီလုိညနက္ေတြထဲမွာ   အေတြးေတြတိမ္တစ္ခ်က္……နက္တစ္ခ်က္နဲ႕  သူ   သုံးသပ္ခဲ႕တယ္……။  ညတစ္ညရဲ႕ တိတ္ဆိတ္ျခင္း ပင္ကိုဗီဇေတြထဲမွာ…..သူအရာအားလုံးကုိေမ႕လုိ႕ စကားလုံးေတြအတြက္ သူရူးသြပ္ခဲ႕တယ္…..။                      ကာရန္ေတြျပထားတဲ႕ … Continue reading →

မသိဘူး…။     “”သိသလား…???????????  “” မသိဘူး….. “”သိတာကုိ  သိသလား…?????????   “” မသိဘူး “”မသိတာကုိ  သိသလား…???????????  “” မသိဘူး “”မသိဘူး ကုိေကာ သိသလား…???????????  “” မသိဘူး “”မသိဘူးလား…???????????  “” မသိဘူး ……… “”ဟူး””!!!!!!!!!!!!!!!!!! မင္း ဘာကုိ သိသလဲ….? …….. “”မသိတာကုိ  မသိဘူးလုိ႕ သိေနတယ္…”” ဒါေပမယ္႕….။ “”မသိတာကုိ မသိဘူးလုိ႕ သိေနတာကုိလဲ… “”မသိဘူး…..”” မသိဘူးဆုိတာ….. မသိဘူးပဲ…”” မသိဘူးဆုိတာလဲ  မသိဘူးပဲ…..”” … Continue reading →

ပွ်ပွ်ခ်ီ………။     အလင္းစ  အျပ ;;;;;;;; အခ် ျပတ္ေရြ႕ နာရီသံ  ခ်က္ခ်က္ထုိး မနက္ခုိတုိ႕  ျမဴလုိေ၀……………..   အခ်ိန္ေျခ  ကမ္းလင္႕ ရည္ရြယ္ရာ ေျခဖမုိး   ဦးေခါင္း  ဖ်တ္ဖ်တ္ခါ ပူပန္ေသာက  ရုန္းကန္လွဳပ္ရွား…………   ဥဒဟုိ   ေျပးလႊား “””””””” စုန္ဆန္ တမြန္းတည္႕  ေန႕ေျပာင္း  ဆူပြက္ပူ ရင္  ႏွဳတ္ခမ္း  ၀မ္းတုိ႕ဟာ……. လမ္းမသာေသာ  ကဗ်ာသည္…….   ေဂၚရာေနာက္စြန္း  တစ္ေန႔ယြန္း သူရိန္ကြယ္ အလင္းငယ္  ဖယ္အေရြ႕ … Continue reading →

ကေ၀သြယ္ႀကိဳး….။     မ်က္ခြံအဟ  အလင္းျပလုိ႕ မုိးေသာက္က်သည္႕ မေန႕ကသိေသာ  ဒီမနက္ျဖန္…….   ပန္းေလအစ  ၀တ္ရည္က် ရန႔ံေလလူး   ျဖားေယာင္းျမဴးလုိ႕ ၀တ္မွဳန္သယ္  ေရႊပိတုန္းငယ္   နယ္က်ဴး………. ေရာင္၀ါထူး ေစ႕…….   အေႏြးစ  ဓါတ္ျပ   အေမွာင္ဖယ္  တည္ေရြ႕ မ်က္၀န္းေရွ႕ တည္ဖြဲ႕စြန္း ေရာင္၀ါအရိပ္ဖြဲ႕ ေလယိမ္း ရြက္ရုိးကုိင္း……… ေလသဲ႕,,,,  က်ဴလွဲ႕ေပါ႔ ,,,, ရနံ႕ပန္းေမႊး ေႏြးလွေပါ႕   အေအးကြယ္  ဒီအလင္း မရွင္းပ  ျမဴေရာင္…….   … Continue reading →

တစ္ေန႔တာနဲ႔ ေပါင္းတဲ႔ ည..။       တစ္ေန႕တာ အတြက္… အဆုံးကေန ျပန္စ   ဒဏ္ရာေတြက ဗလပြ အိပ္စက္ရတဲ႔ ညမွာ  ေ၀ဒနာေတြက နာ ႏုိးရမယ္႕  မနက္မွာ…… ခစားေနတဲ႕  ဖိနပ္ခၽြတ္က  ေသာကေတြကုိ ဘာလုိလုိ “မ်က္ႏွာေပး” နဲ႕ သြားပြတ္တံ ကုိင္ၿပီး  ၿပံဳးျပေတာ႔ သူက ငါ႕ကုိ   ထဆဲတယ္…….. (………..)  တဲ႕…..။ ထမင္းထုပ္ မဆန္တဲ႕  ဥပမာျပေတြနဲ႕ ကဗ်ာေတြကုိ  ေက်ာပုိးအိတ္ထဲထည္႕ ဆာေလာင္တာေတြကုိ  ေရေဆးခဲ႕ေပမယ္႕ တစ္ခါတစ္ခါေတာ႕လည္း…… … Continue reading →

ကဗ်ာဆရာေတြ “ေနေကာင္းပါတယ္”…။         ျပကၡဒိန္ ကိန္းဂ႑န္းေတြ အိပ္ေမြ႕ခ်  ေပွ်ာ္ပါးေနတုန္းမွာ “”မုိနာလီဇာ””  အၿပံဳးပါး ပန္းခ်ီကား  ကင္းဘတ္ေပၚမွာ  ခစားခဲ႕တယ္……. ဒါေပမယ္႕ ကဗ်ာမွာ “”ဗုိက္ရပ္စ္”” ပုိး မရွိခဲ႕ဘူး…….. …………   “”နပုိလီယံ”” ရဲ႕ အင္ပါယာ နယ္ခ်ဲ႕စစ္ခရီးမွာ တြက္ဆမွဳမရွိလုိ႕  က်ရွဳံးတယ္ ေျပာေျပာ ကဗ်ာရဲ႕ သိမ္႕ေမြ႕ညင္သာမွဳ သေဘာမွာေတာ႕ ခံစားမွဳ ရွိခဲ႕တယ္………. ဒါေပမယ္႕ ကဗ်ာမွာ “”အယ္လ္ကုိေဟာ””  မပါခဲ႕ဘူး……….. …………   … Continue reading →