ထုိသုိ႕ေလလား ကံတရားရယ္…။
မနက္မွာ ေနထြက္လုိ႕ ညခင္းမွာေနျပန္၀င္တတ္တဲ႕ လူ႕ဘ၀မွာ…….ေျပာင္းလဲျဖစ္တည္မွဳ႕ ရပ္၀န္းအစြန္းကေန အျခားကမာၻတစ္ခုကုိ ကၽြန္မေျပာင္းလဲလုိ႕ ကၽြန္မဘ၀ကုိ ကၽြန္မ အသစ္ကေနစလုိ႕ ျပန္တည္ေဆာက္ခ်င္ပါတယ္…..။
ၿပီးခဲ႔ရာေတြ တစိမ္႕စိမ္႕ထိုင္ၿပီး ျပန္ေတြးေနမိတဲ႕ ကၽြန္မအာရုံထဲမွာအရင္ဆုံးေျပးျမင္မိတာကေတာ႕……ကၽြန္မသိပ္ခ်စ္ရေသာ လူတစ္ဦး ျဖစ္တဲ႔ ေမာင္႔ရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးပါပဲ……။ ကၽြန္မ ေမာင္႔ကုိ သိပ္ခ်စ္ပါတယ ္……..။
ကၽြန္မတုိ႕ မိန္းမသားေတြရဲ႕ ဘ၀က လြတ္လပ္မွဳမရွိတဲ႔ ဘ၀တစ္ခုကုိ ေမြးကတည္းက ပုိင္ဆုိင္လာခဲ႕ရတာ မဟုတ္လား……။
ကၽြန္မတုိ႕အတြက္ အိေျႏၵေတြ….သိကၡာေတြ……အရွက္တရားေတြက ကၽြန္မတုိ႕မိန္းမေတြအေပၚ ေမြးစက စလုိ႕ ေသသည္အထိေအာင္
ေဘာင္ကြပ္ထားခဲ႕တဲ႕ စည္းမ်ဥ္းႀကီးေတြ မဟုတ္ပါလား…..။
ကမာၻေပၚမွာ ရွိသမွ် ႏုိင္ငံေတြ အားလုံးထဲမွာမွ ေစာင္႕စည္းထိမ္းသိမ္းမွဳေတြနဲ႕ ယဥ္ေက်းမွဳ အစဥ္အလာေတြ သိပ္မ်ားတဲ႔ ကၽြန္မတုိ႕ႏုိင္ငံဟာ ကၽြန္မတုိ႔ မိန္းမေတြ အတြက္ ပိတ္ေလွာင္ထားရာ ေလွာင္အိမ္ႀကီးတစ္ခုနဲ႕ တူေနတယ္လုိ႕ ကၽြန္မကေတာ႕ ျမင္မိပါတယ္…..။
ဟုတ္တယ္ေလ…..အမ်ားတကာ ေယာက်ာ္းေလးေတြလုိ စိတ္ညစ္ရင္ အရက္ေသာက္ခြင္႕ ၊ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္လဘက္ရည္
ဆုိင္ထုိင္ၿပီး တေမ႕တေမာ သီးခ်င္းနားေထာင္ရင္း အခ်ိန္ျဖဳန္းခြင္႕ ၊ အိပ္မေပွ်ာ္တဲ႔ ညေတြမွာ ေမွာင္မဲေနတဲ႕ လမ္းေတြေပၚေျပးတက္
ၿပီး ဂစ္တာတီး သီးခ်င္းဆုိခြင္႕ မ်ဴိးေတြ ဘယ္မွာ ရိွလုိ႕လဲ……။
ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ် ……. ညစဥ္နဲ႕အမွ် ….. ကၽြန္မတုိ႕ ေနထုိင္ရာအိမ္ဟာ ကၽြန္မတုိ႕ရဲ႕ အနားယူရာ…. ကၽြန္မတုိ႕ရဲ႕ ေခၽြးသိပ္ရာ…
ကၽြန္မတုိ႕ စိတ္ေတြ ေျဖေလ်ာ႕ရာ တစ္ခုတည္းေသာ ေနရာပါပဲ…..။
အလုပ္အားရက္ေတြမွာလည္း စာအုပ္ဖတ္ခ်င္တယ္ ဆုိဖတ္ မဖတ္ခ်င္လွ်င္ တီဗီၾကည္႕…၊ စာအုပ္ဖတ္၊ တီဗီၾကည္႕တာမ်ဳိးမွ
မလုပ္ခ်င္ရင္ အိပ္ရာထဲ၀င္ၿပီး ေခါင္းအုံးေပၚ ထုိးအိပ္လုိက္ရုံဘဲေပါ႕…။
တကယ္ေတာ႕ ကၽြန္မတုိ႕ မိန္းမေတြရဲ႕ ဘ၀ဟာ အရာရာမွာ တစ္ပန္းရွဳံးေနခဲ႕ပါတယ္…..တကယ္ဆုိရင္ လူသားမ်ဴိးဆက္
ထိမ္းသိမ္းေရး နဲ႕ လူသားနဲ႕ကမာၻေျမကို သားေကာင္းရတနာ ေမြးဖြားေပးေနတဲ႕ ကၽြန္မတုိ႕မိန္းမေတြဟာ ေယာက်ာၤးေတြနဲ႕ လက္ရုံခ်င္း
ယွဥ္လုိ႕ မသာႏုိင္ေပမယ္႕ ႏွလုံးရည္ခ်င္း ယွဥ္ရင္ေတာ႕ ကၽြန္မတုိ႕က သာပါတယ္ေလ…….။
ဒါေပမယ္႕ အေျခခံ လူ႕ယဥ္ေက်းမွဳ႕ အမည္ခံၿပီး ကၽြန္မတုိ႕ မိန္းမေတြအေပၚ ႏွိပ္ကြပ္မွဳ႕ ပုံစံျပည္႕ေနတဲ႕ ကၽြန္္မတုိ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံ
ဟာ ကၽြန္မတုိ႕ မိန္းမသားေတြရဲ႕ အက်ဳိးျပဳလုပ္ေဆာင္မွဳ႕ေတြကုိ သိသိႀကီးနဲ႕ကုိ မသိက်ဴိးကၽြံျပဳ လ်စ္လ်ဴရွဳ႕ထားၾကပါတယ္….။
ထားပါေလ…..။ ဒါေတြေျပာေနလုိ႕လည္း…..ေရွးရုိးအယူဆြဲႀကီးကုိ လက္ကိုင္ထားၿပီး မိန္းမေတြအေပၚ အႏုိင္က်င္႕ေနတဲ႕ မူ၀ါဒႀကီးက
ေပ်ာက္သြားမွာမွ မဟုတ္တာ…..ရွိပါေစေတာ႕….။
ကၽြန္မဒီလုိေနရာကုိ ေရာက္လာခဲ႕စ ေန႕မွာ ကၽြန္မကုိယ္ ကၽြန္မ မယုံၾကည္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ တုန္လွဳပ္မိသြားပါတယ္…။
ကၽြန္မနဲ႕ ဒီလုိေနရာဟာ ဟပ္ဆက္ၾကည္႕မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လုိမွ မအပ္စပ္တဲ႕ ေနရာတစ္ခုပါ…..။
စဥ္းစားၾကည္႕ေလ….. ကၽြန္မလုိ တကၠသုိလ္က က်ဳတာတစ္ဦးက ဒီလုိေနရာမွာ ဒီလုိအမည္ခံ လူသားတစ္ဦး ျဖစ္သင္႕လုိ႕လား…။
အသက္ (၂၈) ႏွစ္ဆုိတဲ႕ အရြယ္မွာ သာမန္မိန္းမ တစ္ေယာက္နဲ႕ မတူတဲ႕ မူျပအရည္အခ်င္းေတြနဲ႕ ကၽြန္မဟာ အဖက္ဖက္က ျပည္႕စုံတဲ႕
မိန္းမတစ္ေယာက္လုိ႕ ဆုိလို႕ရေအာင္ကို ကၽြန္မမွာရိွတဲ႕ အရည္အခ်င္းေတြက ျပည္႕စုံပါတယ္…။
ကၽြန္မေမာင္႕ကုိ တကၠသုိလ္ စတက္စ ပထမႏွစ္မွာစသိခဲ႕တာပါ…။ ကၽြန္မက အေပါင္းအသင္းမရွိဘဲ တစ္ကုိယ္တည္း ေနထုိင္မွဳ႕
ပုံစံကုိ ႏွစ္သက္တဲ႕ အေလွ်ာက္ မူလတန္းကေန တကၠသုိလ္ေရာက္သည္ အထိ အမ်ားသူငွာလုိ တပူးပူးတတြဲတြဲ မိန္းမေဖာ္သူငယ္ခ်င္း
မထားတတ္ပါဘူး…။ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္မွာ စီးပြားေရးေမဂ်ာ ယူၿပီး ေက်ာင္းစတတ္တဲ႕ ပထမႏွစ္မွာ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ထဲ တကၠသုိလ္
စာၾကည္႕တုိက္ထဲ စာဖတ္ေနရင္းနဲ႕ ကၽြန္မနဲ႕ မလွမ္းမကမ္းကထုိင္ၿပီး ကၽြန္မကိုၾကည္႕ေနတဲ႕ ေမာင္႔မ်က္လုံးေတြကုိ စၿပီးရိပ္မိခဲ႕တာပါ။
ေမာင္က ကၽြန္မသြားရာေနာက္ကို တစ္ေကာက္ေကာက္နဲ႕ ေလွ်ာက္လုိက္ေနတတ္ပါတယ္…။ အစပထမေတာ႕ ေမာင္ဟာ ကၽြန္မလုိပဲ
ကၽြန္မတုိ႕ ေက်ာင္းကတကၠသုိလ္ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္လုိ႕ ထင္ခဲ႕မိပါတယ္….ဒါေပမယ္႕ေနာက္ေတာ႕ ေမာင္ဟာ ကၽြန္မတုိ႔ေက်ာင္း
က မဟုတ္ပဲ…””” ေရေၾကာင္းပညာေရးတကၠသုိလ္””” က ဆုိတာ သိခဲ႕ရပါတယ္….။
သူ သူ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီကို အလည္လာရင္း ကၽြန္မကိုေတြ႕ၿပီး ခ်စ္ခဲ႕တာလုိ႕ဆုိပါတယ္….။ကၽြန္မလည္းေမာင္႕ကုိ ဘယ္
ဘ၀ေရွးေရစက္ ေၾကာင္႕ရယ္မသိပါဘူး…. ျမင္ျမင္ခ်င္း စိတ္ထဲမွာ လွဳပ္လွဳပ္ရွားရွားကုိ ျဖစ္သြားၿပီး ခ်စ္မိသြားတာပါ….။
ဒီလုိနဲ႕ ကၽြန္မနဲ႕ေမာင္ ခ်စ္သူျဖစ္ၿပီး တစ္ႏွစ္ေလာက္အေရာက္မွာ ကၽြန္မကုိေမာင္က အင္းလ်ားကန္ေဘာင္ေပၚမွာ ႏွစ္ေယာက္သား
ထုိင္ေနၾကရင္းနဲ႕ စကားဆုိလာပါတယ္….။
“”” ငယ္ေလး ေမာင္ေတာ႕ဒီလုိစဥ္းစားမိတယ္ ….. ေမာင္ ေက်ာင္းထြက္လုိက္ေတာ႕မယ္…. ေမာင္ေက်ာင္းဆင္းၿပီးလုိ႔ ေရေၾကာင္း ပညာဘြဲ႕ရရင္လည္း …ျပည္တြင္းေရေၾကာင္းသေဘာၤကုိ (၁))ႏွစ္ေလာက္ ေမာင္းရဦးမွာ…ႏိုင္ငံျခားလုိင္းကုိခ်က္ခ်င္းေျပာင္း
လုိ႕ရမွာ မဟုတ္ေသးဘူး….ေနာက္ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ပညာေရးစနစ္နဲ႕ လွဳမွဳဘ၀ပုံစံ အာမခံခ်က္ကိုလည္း ေမာင္မယုံဘူး……ဒါေၾကာင္႕
ေမာင္ ေက်ာင္းထြက္ၿပီး ႏုိင္ငံျခားသေဘာၤလုိင္းမွာ လုိက္ေတာ႕မယ္…..ဒယ္ဒီက ေမာင္႕ကုိ အငယ္တန္း “စက္ကင္းခ်ိဖ္႕ ေအာဖစ္စာ”””
နဲ႕ သေဘာၤတင္ေပးမယ္လုိ႕ ေျပာတယ္…..”””
ဒီလိုေျပာလုိက္တဲ႕ ေမာင္႕စကားကုိ ကၽြန္မက…….
“”” ဟင္….. ဒါဆုိ ငယ္နဲ႕ေမာင္ ခြဲၾကရမွာေပါ႔…..ေမာင္ရယ္…. ဒီမွာပဲေက်ာင္းၿပီးေအာင္တက္ၿပီး မခ်မ္းသာရင္ေနပါေစ…ငယ္
တုိ႕ ရွိသေလာက္ေလး၊ ရသေလာက္ေလးနဲ႕ ေရာင္႕ရဲၿပီး ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ဘ၀ေလးတစ္ခုကုိ တည္ေဆာက္ၾကရေအာင္….မသြားပါ
နဲ႕ ေမာင္ရယ္….ငယ္ေလး… ေမာင္နဲ႕ မခြဲႏုိင္ဘူး…..”””
ကၽြန္မ မ်က္ရည္ေတြ ေ၀သီတဲ႕ မ်က္၀န္းအၾကည္႕နဲ႕ ၾကည္႕ၿပီးေမာင္႕ကုိ ေျပာလုိက္ေတာ႕……. ေမာင္က ကၽြန္မပုခုံးကုိ ခပ္ဖြဖြ
ဆုပ္ကိုင္ဖက္ၿပီး………
“”” ဒီလုိလဲ မဟုတ္ေသးဘူးေလ ငယ္ေလးရဲ႕….. ေမာင္နဲ႕ ငယ္ေလးက ရသမွ်နဲ႕ ေရာင္႕ရဲတဲ႕ ဘ၀မွာ ေနႏုိင္ေပမယ္႕….ေနာက္
ေမာင္တုိ႕ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ထဲကုိ ေရာက္လာမယ္႕ ေမာင္တုိ႕ ရင္ေသြးေလးေတြက်ေတာ႕ မ်က္ႏွာငယ္ရမွာေပါ႔…ငယ္ရဲ႕…တဒဂၤစိတ္
ခံစားမွဳကုိ ဦးစားမေပးပါနဲ႕ ငယ္ေလးရယ္…… အရွည္ေတြးစမ္းပါ….ျမင္တတ္ပါ… ဘ၀ဆုိတာ အရွည္ႀကီးေလ…..”””
ေမာင္႕ရဲ႕ ေထာင္႕ေစ႕ ေသခ်ာေစ႕စပ္လွတဲ႕ တြက္ခ်က္မွဳ စကားေအာက္မွာ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္မဘာမွ ျပန္မေျပာႏုိင္ခဲ႕ပါဘူး….။
ဒီလုိနဲ႕ ကၽြန္မဒုတိယႏွစ္တက္ေနဆဲ ႏွစ္ကုန္ေလာက္မွာ ေမာင္ ဂ်ပန္ကို သေဘၤာလုိက္ဖုိ႕ ထြက္သြားခဲ႕ပါတယ္….။ တေရြ႕ေရြ႕
နဲ႕ ရာသီေတြ ေျပာင္းလဲလာတာကုိ ကၽြန္မလက္ခ်ဳိးေရတြက္ရင္း ကၽြန္မခ်စ္တဲ႕ ေမာင္နဲ႕ နီးရမယ္႕ အခ်ိန္ေတြကုိ ေမွ်ာ္လင္႕ရင္း ႀကိဳေတြးလို႕ ၾကည္ႏူး၀မ္းသာ ရင္ခုန္ေနမိပါတယ္….။ ကၽြန္မလည္း ဒီအခ်ိန္ေတြမွာ ကုိယ္၀ါသနာပါရာ ဆရာမ အလုပ္ကုိ ရည္ရြယ္ရာ
ေရာက္သည္အထိ တစုိက္မတ္မတ္ ႀကိဳးႀကိဳးစားစားနဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခဲ႕ပါတယ္…..။
ေျခာက္ႏွစ္ဆုိတဲ႕ အခ်ိန္ေတြဟာ ကုန္ႏုိင္ခဲလြန္းတယ္လုိ႕ ကၽြန္မထင္ခဲ႕မိပါတယ္…..။ ေမာင္တုိ႕ သေဘၤာကမ္းကပ္တဲ႕အခါ ေမာင္ကၽြန္မဆီ ဖုန္းဆက္တဲ႕ အခ်ိန္မွာ ေမာင္အသံေလးကုိ ဖုန္းထဲက ၾကားတုိင္း ကၽြန္မေမာင္႕ကုိ လြမ္းလြန္းလုိ႕ ငုိခဲ႕ရတာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ပါ …..။
တစ္ေန႕မွာ ေမာင္႕ဆီကေန ကၽြန္မဆီကုိ ေခၚတဲ႕ဖုန္း ၀င္လာခဲ႔ပါတယ္…. တစ္ေနကုန္စာသင္လုိ႕ ေမာပန္းႏြမ္းနယ္ေနရာကေန
ေမာင္႕ဖုန္းလာတယ္ဆုိတာကုိ ၾကားၾကားခ်င္း မေမာႏုိင္ မပန္းႏုိင္နဲ႕ ကၽြန္မဖုန္းဆုိင္ ဘက္ကို ေျပးထြက္လာခဲ႕မိပါတယ္….။
ကၽြန္မေလ ေပွ်ာ္လုိက္တာ ေမာင္အလုပ္ကေန ခြင္႕တစ္ႏွစ္ ရတယ္တဲ႕…….ခု ျမန္မာျပည္ကုိ ျပန္လာဖုိ႕အတြက္ ေလယဥ္ လက္မွတ္ေတာင္ ၀ယ္ၿပီးၿပီးတဲ႕…… ေမာင္က သူခဏျပန္လာမယ္႕ ခြင္႕ရတဲ႕ တစ္ႏွစ္မွာ ကၽြန္မနဲ႕ လက္ထပ္ခဲ႕မယ္တဲ႕… ေနာက္ဆုိ
ေမာင္က သေဘၤာမွာ “အႀကီးတန္းခ်ိဖ္႕ေအာဖစ္စာ” ျဖစ္ၿပီးဆုိေတာ႕ တစ္ႏွစ္တစ္ႀကိမ္ လူစားလဲခြင္႕ ရမယ္တဲ႕…… ႏွစ္တုိင္း အိမ္ျပန္လာ
လုိ႕ရၿပီးတဲ႕……ေလ..။.
ကၽြန္မေလ ေပွ်ာ္လုိက္တာ၊ ေျပာမျပတတ္ေလာက္ေအာင္ ေပွ်ာ္လုိက္သည္႕ ျဖစ္ခ်င္းပါရွင္…..ကၽြန္မညစဥ္မက္တဲ႕ အိမ္မက္တဲက ဘ၀
ဟာ လက္ေတြ႕မွာ ျဖစ္လုိ႕လာခဲ႕ေတာ႕မွာေလ……. ကၽြန္မေပွ်ာ္တာေပါ႔ ….ေပွ်ာ္မိတာ မလြန္ပါဘူးေနာ္…..။
ေမာင္ျပန္လာတဲ႕ေန႕က ကၽြန္မရန္ကုန္ေလဆိပ္မွာ သြားႀကိဳခဲ႕ပါတယ္…..ေမာင္က ကၽြန္မကုိ “”” အင္မီဂေရးရွင္း””” အခန္းက
အထြက္မွာ ျမင္လုိက္ၿပီး လက္ျပေတာ႕…..ကၽြန္မေလ…ကၽြန္မေရာက္ေနတဲ႕ေနရာဟာ ေလဆိပ္ဆုိတာကုိ ေမ႕ၿပီး ေမာင္႔ကုိ ေျပးလုိ႕
မလႊတ္တမ္း ဖက္ထားလုိက္မိပါတယ္….။ ကၽြန္မရွက္လည္း မရွက္ႏုိင္ေတာ႕ပါဘူး….။
ဒီလုိနဲ႕ ကၽြန္မတုိ႕ ႏွစ္ဦး လက္ထပ္ျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္…..ေမာင္႕ခြင္႕ရတဲ႕ တစ္ႏွစ္ဆုိတဲ႕ ကာလေလးဟာ…..ကုန္လြယ္လြန္းလုိက္တာရွင္..
ကၽြန္မတုိ႕ မဂၤလာဦး ဟန္နီးမြန္း ခရီးအေနနဲ႕ ေခ်ာင္းသာ မွာ (၂) လေလာက္ၾကာခဲ႕ပါတယ္….ကၽြန္မ ဘ၀အတြက္ မေမ႕ႏုိင္စရာ ခရီး
ေလး တစ္ခုပါပဲရွင္…..။
ေနာက္ ကၽြန္မတုိ႕ရဲ႕ မဂၤလာဦး ႏွစ္အေနနဲ႕ လူမွဳပရဟိတလုပ္ငန္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ဇနီးေမာင္ႏွံ အတူတကြ သြားၿပီးလွဴၾက တန္းၾကပါတယ္….။ ခုဘ၀တင္မက ေနာက္ဘ၀ အဆက္ဆက္ ေမာင္နဲ႕အတူတကြ ဆုံစည္းရပါေစလုိ႕…ကၽြန္မကုသုိလ္ေတြ ျပဳခဲ႕တုိင္း
လွဳိက္လွဳိက္လွဲလွဲ ဆုေတာင္းခဲ႕မိပါတယ္….။
ကၽြန္မ ေမာင္႕ကုိ သိပ္ခ်စ္ပါတယ္…..။ တတ္ႏုိင္ရင္ ေမာင္သြားရာေနာက္ကုိ ေလွ်ာင္ေနာက္ဆံထုံးပါဆုိသလုိ လုိက္သြားခ်င္ခဲ႕မိ ပါတယ္…။ ေမာင္ျပန္သြားၿပီးေတာ႕ ကၽြန္မဘ၀ဟာ ေျခာက္ေသြ႕အထီးက်န္လုိ႕ သြားခဲ႕ရပါတယ္….။ ေက်ာင္းမွာ စာသင္ခ်ိန္လြဲရင္
ကၽြန္မေမာင္႕ကုိ အၿမဲသတိရေနခဲ႕ မိပါတယ္….။
ေမာင္ျပန္လာမယ္႕ ေန႔ကုိ လက္ခ်ိဳးေရတြက္ရင္း တစ္ေန႕…. ေက်ာင္းမွာ စာသင္ေနရင္း ကၽြန္မ ေခါင္းထဲတစ္ခ်က္ မုိက္ခနဲ ျဖစ္သြားၿပီး မူးလဲပါေတာ႕တယ္….။ ေက်ာင္းက ဆရာေတြ ဆရာမေတြ ပုိ႕ေဆာင္ေပးမွဳနဲ႕ တကၠသုိလ္ေဆးရုံကုိ ကၽြန္မ ေရာက္ သြားခဲ႕ ရပါေတာ႕တယ္…။
ကၽြန္မကို စမ္းသပ္စစ္ေဆးေနတဲ႕ ေဒါက္တာ ကုိေက်ာ္ထြန္း က ကၽြန္မကုိ တစ္ခ်က္ၿပံဳးၾကည္႕ၿပီး……..””” မေလးေမ…ခင္ဗ်ား ရာသီ
မေပၚတာ သတိမထားမိဘူးလားဗ်……””” ဆုိၿပီး ကၽြန္မကို ၿပဳံးစိစိနဲ႕ စကားဆုိပါတယ္…။
အဲသည္ေတာ႕မွ ကၽြန္မျပန္ေတြးၾကည္႕မိပါသည္…. ဟုတ္ပါရဲ႕ ကၽြန္မရာသီ ေက်ာ္လာ တာတစ္လ နီးပါးရိွၿပီးပဲ. …..ကၽြန္မေတြးရင္း ေတြးရင္းႏွင္႕ ရင္ထဲမွာ သိမ္႕ကနဲ ေနေအာင္ ၾကည္ႏူးမိသြားပါတယ္…..။
“”” ဟင္…ဒါဆုိ…ကုိေက်ာ္ထြန္း….ကၽြန္မမွာ…… ကၽြန္မမွာ…….”””
“”” ဟုတ္ပါရဲ႕ဗ်ာ….. ဟုတ္ပါရဲ႕ မေလးေမေရ…..ခင္ဗ်ားဗုိက္ထဲမွာ ရင္ေသြးေလး ရွိေနပါၿပီ.. ဂုဏ္ယူပါတယ္ဗ်ာ..”””
ဒါဟာ ကၽြန္မအတြက္ ဒုတိယ အႀကိမ္ေျမာက္ အတုိင္းအဆ မရွိေပွ်ာ္ရျခင္း ပါပဲ….။ ကၽြန္မ ဗုိက္ထဲမွာ ေမာင္႕ရင္ေသြးေလး ရိွေနၿပီ…….။ ကၽြန္မတုိ႕ ႏွစ္ဦး ေမွ်ာ္လင္႕ထားတဲ႕ ဘ၀ေလးဟာ….ေရာက္ရွိလာၿပီေပါ႔….. ေမာင္သိရင္ အရမ္းေပွ်ာ္မွာပဲ…။
ေမာင္႕ဆီကုိ ကၽြန္မ လွမ္းအေၾကာင္းၾကားဖုိ႕ ေမာင္တုိ႕ရဲ႕ ရန္ကုန္အေျခစုိက္ရုံးမွာ စုံစမ္းၾကည္႕ေတာ႕ ေမာင္က သေဘၤာထြက္
ေနတယ္တဲ႕……ဒီေတာ႕ ကၽြန္မလည္း စာတစ္ေစာင္ေရးၿပီး ေမာင္႕ဆီကုိ လွမ္း အေၾကာင္းၾကားလုိက္ပါတယ္…..ေမာင္သေဘၤာကမ္း
ကပ္တဲ႕ အခါ ဒီစာေလးကုိ ဖတ္မိၿပီး… ေမာင္ ဒီသတင္းကုိသိရင္ အရမ္း ၀မ္းသာမွာပါ….။
ဒီလုိနဲ႕ ကၽြန္မ ကုိယ္၀န္လြယ္တာ (၅)လ အေရာက္မွာ ကၽြန္မ အျပင္းဖ်ားၿပီး ေနမေကာင္း ျဖစ္ပါေတာ႕တယ္….။ ေမေမတုိ႕က
ကၽြန္မကုိ ေဆးရုံတင္ပါတယ္….။ ကၽြန္မ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အျပင္းဖ်ားသလဲဆုိရင္…..(၃)ရက္ေလာက္ကုိ သတိလစ္ သြားခဲ႕တာပါပဲ..။
ကၽြန္မသတိရေတာ႕ ကၽြန္မကုတင္ရဲ႕ ေဘးနားမွာ ကၽြန္မရဲ႕ မိသားစုေတြ အကုန္ရွိေနၾကပါတယ္….။ကၽြန္မကုိၾကည္႕ေနတဲ႕ သူတုိ႕
ရဲ႕ မ်က္လုံးေတြဟာ မ်က္ရည္တုိ႕ ေ၀သီေနပါတယ္….။ သူတုိ႕ကုိ ကၽြန္မ နားမလည္ႏုိင္စြာနဲ႕ ျပန္ၾကည္႕ေနမိရင္းမွာ ကၽြန္မရဲ႕ညီမေလး
ခင္ေမ က ကၽြန္မကုိ ဖက္ၿပီး “”” ျဖစ္မွ ျဖစ္ရေလ မမရယ္””” ဆုိၿပီး ရွဳိက္ႀကီးတငင္ ငုိပါေတာ႕တယ္….။
ကၽြန္မလည္း နားမလည္ႏုိင္ျခင္း ေျမာက္ျမားစြာနဲ႕ သူတုိ႕ရဲ႕ မိမိ အေပၚထားတဲ႕ ၀မ္းနည္းမွဳေတြကုိ ခံယူရင္း……သူတုိ႕နဲ႕အတူ
ဘုမသိဘမသိနဲ႕ ၀မ္းနည္းလုိ႕ လာပါေတာ႕တယ္….။
ဘာေတြမ်ား ျဖစ္ကုန္တာပါလဲ ရွင္……။
ဘာေတြမ်ား ၀မ္းနည္းစရာေတြ ကၽြန္မအတြက္ ရွိေနလုိ႕ပါလဲ……..။
……………………………………………………………….
“”” မေလးေမ ရွိပါသလား……… မေလးေမ ရွိပါသလား……”””
ကၽြန္မဘယ္ေလာက္ေတာင္ အေတြးေတြ လြန္သြားခဲ႕သည္ မသိပါ……။ ျပင္ပလူနာမ်ားအား အလွည္႕က် ၾကည္႕ရွဳ႕ ကုသေပးေန
ေသာ ဆရာ၀န္ အခန္းထဲမွ နာပ္စ္မ တစ္ဦး ကၽြန္မနာမည္ ကုိ ထြက္ေအာ္ ေခၚေတာ႕မွ..အသိစိတ္က ခႏၶာကုိယ္ကုိ ျပန္ေရာက္လုိ႕လာပါ
တယ္….။.
ညီမေလးက ကၽြန္မကိုတြဲၿပီး ဆရာ၀န္ႀကီးနဲ႕ ေတြ႕ရန္ အခန္းတြင္းသုိ႕ လုိက္ပါ၀င္ေရာက္လာပါသည္….။ အခန္းတြင္းသုိ႕ ေရာက္လွ်င္ …..ဆရာ၀န္ႀကီးက………
“”” လာ….လာ သမီး ထုိင္….ထုိင္….””” ဟု ဆုိကာ ကၽြန္မအား သူ႕ေရွ႕က ခုံေပၚတြင္ ထုိင္ခုိင္းလုိက္ပါသည္…..။
“”” သမီးရဲ႕ကုိယ္၀န္က ခု(၈)လ ထဲမွာဆုိေတာ႕…..သမီးတုိ႕ ေရာဂါေတြရဲ႕ ထုံးစံအတုိင္း လမျပည္႕ပဲ႕ ကေလးေမြးလာတတ္တယ္
ဒါေၾကာင္႕……ခုသမီး ဒီေန႕ကစၿပီး ….ေဆးရုံတက္ေနလုိက္ေတာ႕…. ေနာက္ သမီးရဲ႕ ေသြးစစ္ခ်က္ ရီဇတ္ မွာ ( Ct4) အေကာင္႕
(ကုိယ္တြင္း ခုခံစြမ္းအား ေသြးျဖဴဥ..။) က အေတာ္က်ေနတယ္…..H.I.V ပုိးေကာင္ေရကလည္း (400) ဆုိေတာ႕ဂရုစုိက္မွ ရမယ္သမီး..
ဒီအေျခအေနဟာ HIV ကေန AIDSကုိ အျမန္ ကူးေျပာင္းသြားႏုိင္တယ္..ေနာက္ကေလးကလည္းေမြးမယ္ဆုိေတာ႕ Ct4 ကလည္း
က်ဦးမွာ ကေလးကုိ ကူးဆက္ႏုိင္ေခ်ကေတာ႕ 85% ပါစင္႕ေလာက္ရွိပါတယ္….ဒါကေတာ႕ ဆရာႀကီးတုိ႕လည္း ေသခ်ာေျပာလုိ႕ မရ ေသးဘူး…..ေမြးၿပီးမွ Anti DNA စစ္ၾကည္႕မွ သိႏုိင္လိမ္႕မယ္….”””
“”” အဲေတာ႕ ခုလုိ အေရးႀကီးေနတဲ႕ အေျခအေနမွာ သမီးေဆးရုံကုိ တက္ထားရမယ္ သမီး………….”””
ကၽြန္မ ဆရာႀကီးရဲ႕ မ်က္ႏွာကုိ ၾကည္႕ၿပီး ေခါင္းကုိ ခပ္ေလးေလးနဲ႕ ၿငိမ္႕ျပလုိက္ပါတယ္……။
ကၽြန္မ ဘ၀အတြက္ ဒီေဆးရုံတက္ရျခင္းက အေရးမႀကီးေတာ႕ေပမယ္႕ …. ေမာင္နဲ႕ကၽြန္မတုိ႕ ႏွစ္ဦးရဲ႕ ရင္ေသြးေလး…အတြက္
HIV ဆုိတဲ႕ ေရာဂါႀကီး အကူးမခံရဖုိ႕ကေတာ႕ အလြန္အေရးႀကီးေသာ ကိစၥတစ္ခု မဟုတ္ပါလား….။
ဆရာ၀န္ႀကီး၏ စစ္ေဆးညႊန္းၾကားမွဳေၾကာင္႕ ေဆးရုံတက္၇န္ ကၽြန္မ ၀ွီးခ်ဲေလးေပၚတြင္ ထိုင္၍ လုိက္ပါရင္း……၀ွီးခ်ဲ တြန္းရာလမ္း
က ေဆးရုံေကာ္ရစ္တာ နံရံတြင္ ကပ္ထားေသာ “”” နံရံကပ္ စာေလး တစ္ေစာင္””” မွ အနီေရာင္ႏွင္႕ေရးထားေသာ စာေၾကာင္းေလးကုိ
မရည္ရြယ္ပဲ ဖတ္မိသြားခဲ႕ပါသည္…..။ ထုိစာတန္းေလးမွာ…………။
“”” အမ်ဳိးသမီးမ်ား အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ႕မည္ ဆုိလွ်င္ မိမိတုိ႕ႏွင္႕ ေပါင္းသင္းမည္႕ အမ်ဳီးသားအား တင္ႀကိဳ၍ HIV ႏွင္႕ ကာလသား
ကူးဆက္ေရာဂါမ်ားအား စစ္ေဆးျခင္းျဖင္႕ မိမိတုိ႕၏ သာယာေသာ အိမ္ေထာင္တစ္ခုအား ထူေထာင္ရန္ မေမ႕ပါႏွင္႕…””” ။
ကႀကီး။kyagee13@gmail.com(19.12.2011)(12;10pm)
kagyi 